Een hollistische aanpak

Iets is holistisch wanneer er naar het geheel wordt gekeken en niet naar de som van de verschillende onderdelen waarvan iets is opgebouwd. In een UNICEF context betekent dit dat we nooit kijken naar 1 aspect, 1 probleem, 1 overtreding van het Kinderrechtenverdrag, .... maar we bekijken hoe we de oorzaken die aan de basis van deze overtreding liggen kunnen oplossen en welke gevolgen dit heeft op andere kinderrechten, en hoe we deze opnieuw kunnen aanpakken.

Een voorbeeld.

• Een kind dat dagelijks 10 km moet stappen om water te halen, zou je al enorm kunnen helpen door een waterpomp te installeren nabij zijn huis. Waterprobleem opgelost. Maar hoewel dat kind dan wel een beter kans op overleving heeft, een beter kans op ontwikkeling heeft het niet als er geen schoolbanken of leraars kunnen voorzien in zijn opleiding. UNICEF installeert veilige waterpunten die dichter bij de huizen liggen EN zet zich in voor voedselzekerheid voor arme gezinnen. Dankzij het water wordt de landbouwgrond vruchtbaar, kunnen plattelandsgezinnen in hun voedselbehoeften voorzien,... en hebben jongens en meisjes tijd om naar school te gaan. Rondom gezinnen en scholen zorgen we voor voorzieningen die ontwikkeling mogelijk maken, zoals scholen en lesmateriaal. We installeren aparte toiletten voor jongens en meisjes zodat meisjes die de puberteit hebben bereikt, naar school blijven gaan of terugkeren naar de schoolbanken. 

Het Kinderrechtenverdrag is net zo. Het lijken allemaal aparte artikels, maar allemaal zijn ze met elkaar vervlochten. De holistische benadering van UNICEF brengt alle categorieën van de kinderrechten uit het Kinderrechtenverdrag tot leven. De strategieën van UNICEF zijn er daarom op gericht om via onze programma's alle principes en waarden van de kinderrechten samen te brengen. Zo versterken ze elkaar en vormen ze een samenhangend geheel dat voortdurend in beweging is.

Een aantal ander voorbeelden. 

• Om kindhuwelijken tegen te gaan, werkt UNICEF met groepen jonge meisjes die begaan zijn met het thema. We informeren hen over de risico's en de nadelen van een vroegtijdig huwelijk. Zo voorkomt UNICEF niet alleen dat meisjes het slachtoffer worden van deze schadelijke praktijk. We moedigen hen ook aan de informatie verder te verspreiden naar andere groepen meisjes. Zij op hun beurt zullen de informatie sneller aannemen van een leeftijdgenoot komt die in zich dezelfde situatie bevindt. Dit is de peer-to-peer methode, een hefboom voor sociale vooruitgang en persoonlijke ontwikkeling. Tegelijkertijd wordt hier ook het recht op participatie van jongeren toegepast. Jongeren die gebruik maken van dit recht, ontwikkelen vaak een beter gevoel van eigenwaarde en zien hun sociale positie bevestigd.
• Voor een kind dat geen naam of nationaliteit heeft, is het leven een opeenvolging van hindernissen en frustraties. Doordat hij juridisch niet bestaat, loopt hij ook grote risico's. UNICEF ijvert daarom voor eenvoudige en veilige geboorteregistraties. Met een identiteit, kan een kind examens afleggen, een diploma behalen, legaal huwen als hij volwassen is en onroerend goed kopen. Kortom, alleen zo kan hij een volwaardige burger en volwassene worden.
• Op plaatsen waar geen veilig water is, is het moeilijk mensen te overtuigen van het belang van handen wassen. De drie onderdelen van het WaSH-programma (water, sanitatie en hygiëne) ondersteunen en versterken elkaar dan ook. Als één ervan wordt verwaarloosd, is ook vooruitgang in de andere domeinen moeilijk of onmogelijk.

Een multilaterale en glokale aanpak

UNICEF concentreert zich in zijn werk niet alleen op het kind alleen, maar betrekt er ook alle mensen, partners en instellingen bij die een positieve invloed kunnen hebben op het welzijn van het kind.

De eerste partner van UNICEF is de moeder van het kind, die ook in ons logo staat, of de persoon die deze rol op zich zal nemen. Belangrijk is dat de tweede partner van UNICEF de overheid is in het land waar we werken en waarmee we een samenwerkingsovereenkomst hebben gesloten.

Tussen deze twee polen werkt onze organisatie samen met een veelheid van mensen, instellingen, verenigingen en partners om synergieën te creëren om het welzijn van kinderen te bevorderen. Deze multilateraliteit zal in belangrijke mate bijdragen aan het bereiken van onze doelstellingen.

Maar al te vaak hebben we de neiging om UNICEF te zien als een grote organisatie die belast is met het bereiken van belangrijke doelstellingen (Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen) en het toepassen van universele principes (Verenigde Naties, Kinderrechtenverdrag). Dit is één kant van de medaille. Aan de andere kant zien we teams op het terrein die voor 80% uit lokale medewerkers bestaan die in direct contact staan met de bevolking en de gemeenschappen waarmee en voor wie we de geïntegreerde en duurzame programma’s ontwikkelen. Dit is wat UNICEF de "glokale" benadering noemt, een globale benadering ten dienste van een lokaal project.